Uzun vadede daha önemli olan olgu ise devrimci projenin kendi kimliğini, kendini tanımlama kabiliyetini, yön duygusunu yitirme tehlikesi içinde olmasıdır. Bugün yalnızca devrimci bir kavrayışı yitirmekle kalmıyoruz; “devrimci değişim” in ne anlama geldiğini, “kapitalizm” teriminin ne demek olduğunu tanımlama kabiliyetinden de yoksunuz. Bakunin’in “burjuvalaşma” hakkındaki huzursuz uyarısı Marx’ın gelecekte bir işçiler kuşağının kapitalizmi tarihin özgül bir dönemine ait bir toplum olarak değil, neredeyse insan yaşamının “doğal” bir biçimi olarak algılayacakları korkusuyla birleşir. Bugün Avro-Amerikan toplumundan “kapitalist” olarak söz etmek en iyi ihtimalle kafa karışıklığı yaratır, en kötü ihtimalle de Rusya ve Çin gibi adına sosyalist denilen ülkelerle yanıltıcı bir karşılaştırmaya gidilmesine yok açar. Rusya’nın korporatif, Çin’in ise bürokratik bir kapitalizm türü olduğu, alışıldık düşünce tarzları tarafından anlaşılamaz. S.147-148
Henüz yorum yapılmamış, sesinizi aşağıya ekleyin!